فیزیوپاتی و این صوبتا

ب جز ی خاطره ی خوب واسه یکشنبه قبل انتخابات۹۶کلا اردیبهشتی نبوده ک بگذره و زخمیم نکرده باشهالمپیاددانش آموزیم۱۱و۱۲اردیبهشت بودالمپیاددانشجوییم۱۲و۱۳اردیبهشت هست(اینو دیگه خدا رحم کنه)بدی این دفعه اینه ک خونواده خبرندارن و قاعدتا درکی هم از اوضام وجود نداره و من هم همش خودخوری احتمالا جمعه،بعد امتحان کارم ب سرم بکشه ببینید کی گفتمحالا شما هی بگید اردیبعشق و این صوبتا

نمیدونم چقد به این طالع بینی و ویژگی های متولدین ماه های مختلف اعتقاد دارین (که من اصلا ندارم) ولی امروز میخوام بر اساس رفتارهایی که توی فک و فامیل و اطرافیانم دیدم، یکم از ویژگی های متولدین ماه ها بگم که یکم جنبه ی طنز هم داره :) اگه قراره کسی ناراحت بشه و بگه راجع به من که متولد فلان ماهم اینجوری گفتی و از این صوبتا، کلا این پست رو نخونه ازش بی نهایت ممنون میشم... 
ادامه مطلب

سلام
از اونجا که احتمالا متوجه شدید که من حدود ۲هفته‌ای پست نذاشتم دلیلش کنکور ارشدی هست که فردا دارم و الانم اومدم بگم که دعا کنید و این صوبتا
ایشالله بعد کنکور میام و پست‌های قبلی‌تون و احتمالا دعوت‌هایی که بابت چالش‌ها شدم(فقط از رو عنوان ها ی چیزایی فهمیدم دقیق‌ش رو نمیدونم می‌خونم احتمالا متوجه می‌شم) رو ی واکنشی نشون میدم
در آخر هم که دعا کنید دوستان:)
خدایا من باز به کمکت احتیاج دارم؛
باز یعنی تقی به توقی خورده!

عجیبه که تا حالا از فیزیوپات و شروعش چیزی ننوشتم:)
بچه ها از ۳۰‌ شهریور رسما فیزیوپات شدم و دو بارم رفتم بیمارستان شرح حال گرفتم^__^
مریض ها تا حالا که همکاری خوبی داشتند. با یکیشونم که یه خانوم ۳۶ ساله مبتلا به لوپوس بود دوست شدم ... خیلی حالش بد بود! و جالبه ۴ تا بچه هم داشت و نوه هم داره. از روستاهای اطراف بود بنده خدا:( . اصلا ۳۶ بهش نمیومد. فکر میکردم ۴۵-۵۰ باشه. 
کورس سمیولوژی نظری هم امروز تموم شد و چند روز دیگه امتحانشو داریم:) بعدشم قلب شروع م�

رور روانشناسهبا اینکه بخاطر کنکور یه ترم مرخصی گرفتم ووالان ترم سه محسوب میشم و تمام فکرو تمرکزمو رو رشته جدید گذاشتم
ولی دوست دارم در آینده یه روانشناس خوب باشم آرامش بدم و حس اعتمادو در طرفم ایجاد کنم
رفتار معقولی داشته باشم
به یه برنامه خاصی برسم برای زندگیم
هدف درستی داشته باشم
اینقدر خودمو با بقیه مقایسه نکنم
اینقدر فکر منفی نکنم
استرسی نباشمو خونسرد باشم
آدم برای اینکه به بقیه آرامش بده باید از خودش شروع کنه دیگه:)

+درمورد پست قبلی ک�

ساز ڪوڪ میڪنم برایِ آمدنت
سلام
قاعدتا در جریان اینکه من یه چند وقتیه پست نذاشتم هستید
باید بگم که علتش امتحان مرحله نهایی المپیاد دانشجویی روز پنجشنبه و جمعه هست
خواستم در جریان باشید و دعا کنید و این صوبتا
با تچکر فراوان

امروز روز موعود بود، روز عروسی همکارمون!
فقط توی اینجور مواقع آرزو میکنم که کاش یه همسری داشته باشم... نه برا اینکه مثلا من خودمو بذارم جای عروس و بگم کاش منم عروس میشدم و اینجوری برام عروسی میگرفتن و از این صوبتا... اصلا و ابدا... فقط بخاطر این آرزو میکنم که همسری باشه منو ببره تالار و برگردونه... چون یکم غیرتی ام (نسبت به خودم) نمیخوام کسی منو با اون سر و وضع ببینه بجز آقامون... فقط همین :)
دیگه چون ما سینگل بودیم، داداش همکارم مهسا زحمت کشید و ما رو

دو تا دختره هستن تو کلاس از مهدکودک باهم دوستن بعد یکی به اون یکی گفت عزیزم قربونت برم! خیلی یهویی..
بعد اون یکی کلی ناز و عشوه متقابل که فدات بشم و این صوبتا.
بعد من حواسم نبود به اونا، با یه قیافه برگ ریخته ای داشتم به تخته نگاه میکردم با نگاهی مبنی بر اینکه «خدایا الان زاویه ۱۰۹.۵ درجه ای بین پیوند های آب خب به من چه؟»
ری ری داشت به اونا نگاه میکرد بعد مثلا می خواست بدونه واکنش من اگه اون یهو بهم بگه قربونت برم چیه؟
منم با همین قیافه، دقیقا همی�

چشمهایش حرارت محض است
ربنا آتنا عذاب النار
حسین صیامی
پ.ن1:
قال احمدی نژاد:
"انقلاب 57 کار انگلیس بود"
این بشر انقدرا هم رد نداده بود فک کنم چیزخورش کردن
من حرفی ندارم :/
پ.ن2:
شنیدید ترامپ گفته:ملک سلمان پای پلکان هواپیما منتظر ما بوده و سه با دست ملانیا رو بوسیده و من بهش گفتم سه تا کافیه.
فک کن ملک سلمان عجب *****ایه ک ترامپ میگه ملانیا رو ول کن...
پ.ن3:
سنجش/مجلس خیلی عمه‌ای...
پ.ن4:
رفتم هماهنگی کردم ک بعد از امتحان المپیادم(14ام) برم تو این مجموعه جدید�

من هی میخوام تو ماه رمضون گناه نکنم، غیبت نکنم اما نمیذارن! بابا به پیر به پیغمبر ما دخترا دیوونه نیستیم و با پسرا هیچ مشکلی نداریم، اونان که ما رو دیوونه میکنن! ملت روانی ان بخدا! 
اومدم خونه مامان میگه یکی واسه امر خیر زنگ زده بود... میپرسم چی کاره س؟ میگه نظامیه... با اینکه دل خوشی از این نظامی ها ندارم (بخاطر یه خواستگار سمج) اما باز دلم قنج (غنج؟!) میره واسه این شغل (عرق ملی)! گفتم بگو حتما بیان :) چند ساعت بعدش که نشسته بودیم تلفن زنگ زد! اونا کا�

چهارشنبه سوری‌تون مبارک فقط مراقب باشید کوفت خودتون و بقیه نکنید...
من که تو برنامه دارم فقط و فقط فیلم ببینم و پیتزای پپرونی با نون سبوس دار بخورم (یک عدد نان سبوس دار سه نان برداشته دو ورقه پپرونی قرار داده یک یا دو زیتون برداشته خرد کرده بر روی پپرونی ریخته پنیر پیتزا را برداشته رنده کرده بر روی پپرونی ریخته دقت نموده گوشه‌های پپرونی رو هم بگیره که جمع نشه سپس ۵ دقیقه در فر یا ۴ دقیقه در ماکرویو گذاشته و پس از تغییر رنگ پنیر پیتزا با نون حا�

اون درسی بود که تو پست قبل بهش اشاره کردم گفتم احتمالا ۱۲ میده تا پاسم کنه ولی معدلم رو خراب کنه
الان دیدم ۱۱.۷۵ داده(هنوز ثبت قطعی نکرده) که هم بیافتم و هم معدلم رو خراب کنه
استاد عقده‌ای و مصداق بارز مدرک شعور نمیاره دکتر احمدی هستند
تو درخواست سامانه گلستان نوشتم براش که:
°سلام
من تو امیرکبیر هم اینجوری گذروندم و اساتید محترم اونایی که من رو میشناختند بابت چیزهایی که بلد بودم و نه چیزهایی که  نوشتم نمره محاسبه می‌کردند
فقط هم یکبار بابت ن

اون استاده بود که باهاش بحث و دعوا داشتم و نمره و این صوبتا
دیروز یه دعوای دیگه داشت باهام که این متن چی بود واسم فرستادی و رفتی این ور و اون ور پشت سر من حرف زدی و واقعا واست متاسفم که مثلا تو مذهبی هستی ولی نمیدونی نباید تهمت بزنی و ...
و من از اونجا که باید خودم رو کنترل کنم و حرص نخورم (چون هم قول دادم به یه بزرگواری که واسم خیلی ارزش دارند و هم به نفع اون بیماری نیست) عذرخواهی کردم و هیچی نگفتم
دیروز که با معاون آموزشی حرف زدم در مورد تغییر است�

بسم الله الرحمن الرحیم
دیروز که طبق معمول دلم شکسته بود و شدید گرفته بود
شدم مثل یه دختربچه نفهم حرف هایی بهت زدم که نباید...اما خسته شدم بودم از حرف های بزرگونه اینکه این دنیا همراه بارنجه...این دنیا فقط محل گذره...این دنیا ارزش هیچ چیز هیچ چیز رو نداره چون ابدیت درپیش هست و درگیر کردن خودت و کلنجار رفتن با مشکلات لاینحل چیزی جز حسرت درابدیت ندارهولللل کن رهاااا کن تمومش کن وابستگیتو به این دنیا وآدم هاش...اینکه من کمتر از ذره اصلا چی میگم این و

سلام
یکی از معضلات ما تو دوره ارشد این بود که ما سابقه کار صنعتی داشتیم و بالتبع نوع نگاه و سوالامون هم صنعتی بود،‌ ولی تعداد استادایی که کار صنعتی کرده بودن و از صنعت چیزی سرشون میشد بسیار کم.

یه بار با یکی از اساتید تو یکی از کلاس ارشد بحثمون شد!
هرچی سوال ازش میکردیم بلد نبود! کلی هم مدعی بود واس خودش. بعد نیم ساعت بحث علمی و جواب ندادن بی دلیل  شروع کرد به نق زدن و غر زدن که شرایط فلانه و براتون کار نیس و باید ازین مملکت رفت و جوونا با چه امید

بسم الله الرحمن الرحیم
من فکر میکردم برادرای مذهبی که چششون کف خیابونه واقعا نمیبینن چون اصلا نگاه نمیکنند و آدم خیالش راحته و نباید نگران اونا بود
مثلا رفیقم (همون خواهر بسیجی غلیظ هم اتاقی)که میرفت جلسه بسیج دانشگاه با کلی پسر   بهش گیر نمیدادم(چون من نقش مرشد داشتم) زیرا فکر میکردم اون برادرا نگاهشون درویشه و به رفیق ما نگاه هم نمیکنند
بماند که این رفیق ناقلای ما تو همون بسیج برا خودش شوهر جور کرد :))
اما واقعا فکر میکردم نگاه نمیکنند و نم�

امروز به تقویم نگاه کردم و دیدم جمعه ست ولی یکم شهریورهاول ماه ... یه روز جدید برای زندگی
چند ساعتی فکر کردم  .. 
به خودم .. به آدمهایی که توی زندگیم هستن یا بودن.. حتی به اونهایی که خواهند بود
به اتفاقی که یک ماه قبل افتاد و باعث شد برای یک ماه زندگیم خیلی بدتر از چیزی که حقمه بگذره
به آدمی که این کار رو باهام کرد (بچه ها یکی از دوستهای خانمم بود ، مثل قبلا سوتفاهم نشه! )
تا همین چند ساعت پیش فکر میکردم اشتباه از من بوده و "همه" ی مسئولیتش با منه.. واسه

بسم الله الرحمن الرحیم
دختر عمه ام انگار یه بوهایی برده بود که من خیلی هم اوضاع درستی ندارم
میخواست یه جوری سر صحبتو باز کنه و از زیر زبون من حرف بکشه
رو به من میکنه میگه خوشبختی به خوشگلی نیست به پیشونیه همین من و تو خیلی خوشبختیم الان؟(من و خودش رو در زمزه ی خوشگلا وبدبختا قرار میده:)
ادامه میده بیا این عکسو ببین ؟
عکس دوستمه نه قیافه داره نه حتی اخلاق نه حتی...
اما نمیدونی شوهرش چقدر دوستش داره وبهش اهمیت میده
یه لبخند تلخ میزنم و بدون هیچ حرف

دیشب مهمونی بود خونه ش_ص اینا
از دوشب قبلش بساط دسر مسراشو ریخت تو سبد و داد دستم گفت دستتو میبوسه ببر خونه سر فرصت خوشگل موشگل درستشون کن شب مهمونی با خودت بیارشون بچینم رو میز
 
گفته بودم که تقریبا یه ماه پیش رفتم سالن و ابروهای پاچه بزیمو مدل شاه عباسی برداشتم و مینیاتور و این صوبتا....، تو این یه ماه ابروهام تقریبا اومده بود و از شاه عباس به شاه سلطان حسین آخر تنزل درجه داده بودم، دیروز جمعه بود و سالن همیشگی خودم قطعا بسته بود، یه آرایشگاه

تهرانیا زیاد شیر بخورید چون سرب هوا رو دفع میکنه، ولی بلافاصله بعدش آب بخورید چون نیترات آب، ضد پالمه... 
بعدش هم چای بخورید نیترات آب رو بشوره ببره...  
بعد از چای هم آبلیمو بخورید تا رنگهای شیمیایی تو چایی را دفع کنه...  
 
بعد از آبلیمو هم توکل کنن به خدا دیگه...!
من قرار بود فردا با استادم برم پیش دو تا استادها در مورد دو تا پروژه م و تز ارشدم حرف بزنم، خیلی هم استادم(همون که به اون دختره و اون یکی دانشجوی دکترا گفته بود بیایید از این دانشجوم کم�

آخ تو فردای شب یلدای منی!
{صرفا جهت از دست نرفتن امتیاز این بخش بود وگرنه هیچ دلیل دیگه ای نداشتم!}
{پاییز امسال هم تموم شد و من باز هم با کسی تو برگا خش خش نکردم:/ ، خدایی تو مسیر دانشگاهی که بز کوهی از اون سربالایی ها میره بالا، نفسش میگیره، انصافا بی انصافیه}
پ.ن:
به نظرم بعد از اینکه متاهل شدید نباید به خانم تون بگید، یلدا مبارک، باید اسمش رو بگید و بعدش بگید مبارک
مثلا زهرا مبارک، زینب مبارک یا ...
کلا خانم ها روی اسمشون حساس هستند و این قضیه به

راستش من درست حسابی خاطره از روز اول دانشگاه ندارم چون قبل از شروع کلاسا ما دو روز دانشگاه رفتیم منتها در قالب دیگری 
اگر روز اول اول رو اون روز در نظر بگیریم که به عنوان دانشجوی پزشکی مهر ۹۸ وارد دانشگاه شدم (و نه به عنوان یه نخود سیاه) برنامه از ۸ صبح شروع شده بود و بنده اطلاع نداشتم =((( خیلی شانسی ساهت ۱ و نیم بعد از ظهر رفتم دانشکده که سراغ کارت دانشجوییم بگیرم (واااای هیچوقت یادم نمیره کارت دانشجوییمون رو یک ماه بعد از ثبت نام بهمون دادن) و �

+ بعد از یک سال و نیم (فک کنم؟!) بالاخره فرصتش پیش اومد و با دوست و همکار سابقم توی آموزشگاه (زهرا: همونی که توی نمایشگاه کتاب، دوغ رو خالی کرده بود روی خودش :)‌ ) قرار گذاشتیم بریم بیرون! اولش برنامه ریختیم با این اتوبوس هایی که میبرن شهر رو نشون میدن بریم یه گشتی توی شهر خودمون بزنیم؛ اما واقعیتش اصلا نمیدونستیم از کجا باید بریم سوار شیم، هزینه ش چقدره، ثبت نام باید بکنیم یا نه همینجوری بریم قبول میکنن و از این صوبتا... خلاصه که کلا بیخیالش شدیم

دانشجویان عزیزی که در رشته های سرکاریِ مهندسی تحصیل کردند یا می کنند(چو حقیر سراپا تقصیر!) یا دانشجویانی محترمی که از بد روزگار در رشته های ریاضی و فیزیک به دنبال نخود سیاه می گردند، حتما پیِ چرب و چیلی درس آمار به تنشون خورده و نچسب بودن این درس رو که معمولا با درسِ همچون کتکِ دلنشین یعنی همون معادلات دیفرانسیل  ارائه میشه رو تجربه کردند! این دو تا درس سه واحدی مثل یه دست انداز میمونن تو رشته های مهندسی که اگر یکم بدشانس باشید گیرِ اساتید گر�

اون استادی که گفتم، سر کلاسش شروع کردم به درس دادن و ...، و گفته بود دو تا از اساتید هستند که دوست دارم باهاشون یه سری صحبت کنی تا از همدیگه چیز یادبگیرید و ...، امروز ظهر تو گروه پیام گذاشته بود که به رضا بگید بیاد اتاق من، از اونجا که من دستگاهم خاموش بود و دم در کلاس در حال خوندن کتاب بودم(کتاب در جست و جوی ثریا رو میخوندم، داستان اینکه من روی نیمکت جلوی کلاس تا استاد بیاد، میشینم و تو نمیرم رو قبلا گفتم که بخاطر دخترهای کلاس و پسرهایی که اصلا ر�